Page 4 - 145 jaar immigratie
P. 4
Mijn reis naar Suriname Door Nalini Badloe Super spannend vond ik het. Voor het eerst naar Suriname. Het land waar mijn vader vandaan komt. Het land waar mijn vader als kleine jongen is opgegroeid. Ik zat vol met vragen. Hoe zal het daar zijn, waar gaan we allemaal heen, wat gaan we allemaal zien, waar is mijn vader opgegroeid en hoe ziet dat er nu uit. Heb ik nog familie daar wonen en wie zijn dat dan? Ik was zo nieuwsgierig en zo benieuwd hoe het leven er daar uit zou zien. Daarnaast had ik natuurlijk ook zoveel zin om lekker te genieten van de zon in Suriname! Zelf weet ik vrij weinig van Suriname. Ik weet dat mijn familie ervandaan komt en dat wij misschien nog familie daar hadden wonen. Maar meer kon ik je dan ook niet vertellen. Wat ik zelf nooit een probleem vond, want het land trok mij niet zo. Ik heb mij er nooit in verdiept en toonde geen interesse. Wat ik nu echt zonde vind nu ik in het land ben geweest en de culturen heb geproefd, gezien en gevoeld. Wat is dit een prachtig land met zoveel kansen. Ik heb genoten van mijn tijd en wil zeker zo snel mogelijk weer terug. Voor dat we de reis gingen maken heb ik ook niks op internet gezocht over het land. Ik wilde er met een open mind heen en zelf beslissen wat ik ervan zou vinden. Zonder oordelen of meningen te hebben gelezen op internet. Natuurlijk vertelde mijn vrienden van Surinaamse afkomst wel waar de hot spots waren en welke plekken ik echt perse moest meemaken. Maar verder besloot ik om de reis heel open mee te maken. Tijdens de vlucht was ik zeer gespannen. We zouden namelijk verblijven bij een neef en zijn gezin in hartje Paramaribo. Mijn vader kent hem natuurlijk van vroeger, maar ik kende niemand en dat vond ik moeilijk. De hele vlucht zat ik doemscenario’s in mijn hoofd af te spelen. Wat als het niet zou klikken met de familie? Of wat als wij allebei andere verwachtingen hebben van elkaar. Zouden wij echt bijna twee weken bij hen in huis blijven zitten of zouden wij met zijn allen uitstapjes maken? Zoveel vragen raasde er weer door mijn hoofd. Maar familie is familie en wij werden met open armen ontvangen. Ik voelde mij gelijk welkom. Natuurlijk was het de eerste dagen even zoeken en wennen aan elkaar, maar al snel waren wij one big happy family! Wat mij het eerst opviel was de architectuur in de stad. Wat een mooie huizen die uit de koloniale tijd komen. De hele stad heeft zo veel geschiedenis en het is prachtig om dat van zo dichtbij te zien. Echter vind ik het wel jammer om te zien hoe alles onderhouden wordt. Ik weet niet hoe het zit met het opknappen en restaureren van de huizen omdat ik natuurlijk maar een paar weken in het land zat. Maar het was zo zonde om te zien hoe alles aan het afbrokkelen was. De stad zou er naar mijn mening zo veel mooier uitzien als sommige huizen in het centrum een likje verf zouden krijgen. Dus ik hoop dat het land daar de kans voor krijgt en het ook kan realiseren. _____________________________________________________________________________________________ Copyright 2018 Stichting Surya, www.suryamedia.nl 3 / 34