Page 6 - 20 jaar Surya

1.2. De piratenzender Amsterdam, 1980. Het is een bewolkte en koude dag. Vanuit het raam van een woonhuis, in de buurt van de markt, zit oom Kumar naar buiten te kijken. Het lijkt erop dat hij gewoon voor zich uit zit te staren, maar in werkelijkheid let hij heel goed op. Is de kust wel veilig ? Niets aan de hand ? Dan kan de uitzending beginnen. Twee etages hoger in hetzelfde woonhuis, op de zolder, is een kleine radiostudio ingericht. Twee platenspelers, twee cassetterecorders, een kleine mengtafel en een microfoon. In de hoek van de kamer staat een grote kast met een hangslot erop. De omroeper komt binnen en maakt de kast open. Een gouden collectie platen ligt er in de kast. Old is Gold, superhits van Mohamed Rafi, Lata Mangeshkar, Mukesh, Kishore Kumar en velen anderen. Even later is het acht uur en de uitzending begint met de vaste openingsplaat. “Ye hai radiostation X, janta ki awaz” (dit is het station X, de stem van het volk). De omroeper heet de luisteraars welkom, feliciteert alle jarigen en wenst allen die veel verdriet hebben veel sterkte toe. Hij begint het programma met een bhajan (religieus lied). Als de uitzending in volle gang is, wordt er opeens beneden op de deur gebonsd! Kumar gluurt even gauw door het raam. O nee, het is de radiocontroledienst. We zijn erbij! Ze hebben ons getraceerd of iemand heeft ons verlinkt, denkt hij, terwijl hij snel naar boven schreeuwt “Barka dada aaiyge!!!” (de politie/controledienst, letterlijk: “grote vader of oom”, staat aan de deur). De omroeper aarzelt geen moment, doet de kast direct op slot, en beëindigd de uitzending met de volgende mededeling in het Hindi: “ Beste luisteraars, we zijn er weer eens bij. Over anderhalve week zijn we weer terug op deze of de andere frequentie op de FM‐band, maar dan via een andere locatie”.....klik....ruis.......... Dit overkwam vele, toen nog illegale, piratenzenders in die tijd. Een Hindustaans radiostation, had toen een aantal uitzenduren in een klein gebied. Heel voorzichtig met de apparatuur en vooral met de zender, verborgen op zolder. Om de paar dagen moest de zender naar een andere plek, anders was het uitzendsignaal te traceren door de radio controledienst. Bij een politie‐inval werd alle zendapparatuur in beslag genomen. Zo erg was dat ook weer niet, want voor een paar honderd gulden hadden zij weer een nieuwe zender gekocht en dat geld werd weer snel terugverdiend met fermaais (verzoekplaten tegen betaling) en reclameboodschappen. De tijd van de piratenzenders. De Hindustaanse gemeenschap was erg happy in die tijd, met haar eigen radiostation. 1.3. Radioprogramma’s De Hindustanen waren fanatieke luisteraars van hun eigen zender, want het bracht hen terug naar vroegere tijden met prachtige oude, vooral Indiase filmmuziek en nog veel meer. Het gaf belangrijke informatie over typisch Hindustaanse zaken als feestdagen en nieuws van het thuisfront Suriname. Wat heel erg belangrijk was (en nu nog steeds is) zijn de eerder beschreven overlijdensberichten en de verzoekplaten (fermaais). _____________________________________________________________________________________________________ Copyright 2015 Stichting Surya www.suryamedia.nl 6