Juf Kumari
Vrijdagmiddag, 16.00 uur: Sudhir, een jongen van 14 jaar, komt thuis. Zijn moeder die dan al in de keuken bezig is met het voorbereiden van een heerlijk diner (ja, het is vrijdag, iedereen heeft een werk- cq schoolweek achter de rug, dus mag er iets extra lekkers op tafel komen). Als ze de sleutel in de deur hoort, draait ze zich om en roept: Hoi! Maar... stilte... Mama weet het dan al: er is iets aan de hand.
Dus loopt ze naar de woonkamer en treft Sudhir daar aan. Hij is stil en ze ziet dat hij een rode plek op zijn wang heeft. "Wat is er aan de hand?" vraagt Ma bezorgd. Sudhir zegt nog niets, maar hij overhandigt haar een enveloppe.
Ma voelt het al aankomen: haar zoon heeft iets op school meegemaakt. En nu krijgt ze een brief van het schoolhoofd. Ze leest het aandachtig en ja hoor, Sudhir heeft ruzie gehad met een klasgenoot en heeft daarbij een mep tegen zijn wang gekregen. Moeder gaat zitten en vraagt haar Sudhir hoe dat komt.
Sudhir: "Die jongen is vervelend. De hele klas vindt hem lastig en nu heeft hij mij met zijn vuist in mijn gezicht geslagen. Toen kwam de juf erbij en die stuurde ons naar de directeur."
Ma, intussen witheet van woede, want wie slaat haar zoon nu in het mooie gezicht, belt meteen naar de directeur en vertelt dat ze het ongelooflijk vindt dat dit kan gebeuren en dat de jongen niet harder gestraft wordt. In de brief stond namelijk dat voor beide jongens gepaste maatregelen zijn getroffen. Sudhir moest nu een hele week de kantine helpen schoon maken, zo ook de andere leerling.
Als de directeur aan Ma vraagt of ze het hele verhaal weet, dan wordt Ma nog bozer! U denkt toch niet dat mijn zoon liegt, mijn zoon liegt nooit! Zo heb ik hem niet opgevoed. Ik heb een eerlijke jongen van hem gemaakt, hoor!
Dan, als Ma eindelijk stil is, vertelt de directeur:
Mevrouw, tijdens de pauze heeft een groepje leerlingen zich om deze leerling gevormd. De leerling is een stotteraar en dat vinden sommigen wel heel erg hilarisch. De groep maakte woordgrapjes, deed de stotteraar na en tot overmaat van ramp heeft uw zoon, Sudhir, een broodje met bakkeljauw naar die leerling gegooid. Als reactie daarop mocht uw zoon een vuist in zijn gezicht vangen. Hoe we weten dat het Sudhir was? Nou, er zijn videobeelden, u mag ze maandag om 10.00 uur komen bekijken."
Ma, helemaal onthutst van deze versie van het gebeurde, keert terug naar Sudhir: "Wat ik nu hoor, is toch anders, Sudhir. Jij hebt brood naar hem gegooid en dat vertel je niet!"
"Nou, ...", wil Sudhir beginnen, maar die kans krijgt hij niet, want Ma laat zich niet door haar zoon van 14 bedonderen!
Als een echte Surinaamse moeder pakt ze dit probleem aan....