Crisis... economische crisis ... leidt tot afname van consumptie > gevolg: minder productie nodig > gevolg: ontslagen > gevolg: iedereen aan het solliciteren. En tijdens dit solliciteren maken wij, werkzoekenden, onze CV's op en schrijven we brieven waarin we onszelf onder de aandacht van potentiele werkgevers moeten krijgen. Daarbij profileren we ons vanuit onze beste kant, accenturen we onze sterke punten en ... wat doen we met die minder sterke? Of erger nog... hoe ver gaan we in het aansterken van die sterke punten?
Arjun, mijn neef van 42, zit helaas binnenkort in dit schuitje. Hij werkt bij een bemiddelaar tussen de leners en spaarders, in crypto: u heeft er een van in uw huis, u zit er bijna elke dag op, vaak kijkend naar de tv. Snapt u het al?
Anyhow, ook hij wordt geraakt door de crisis. Zijn werkgever is aan het inkrimpen geslagen, er worden telkens weer bosjes collega's van Arjun ontslagen en nu weet hij dat hij nog een half jaar in deze positie kan blijven, maar dat er dan toch ook voor hem een situatie van werkloosheid zal ontstaan.
Dus begint Arjun, zo slim als hij is, nu al lijntjes uit te gooien. In mijn tijd deden we dat door de zaterdageditie van een bepaalde krant te kopen en de vacatures na te lopen, nu gaat dat vooral via de zogenaamde social media.
Arjun haalt alle ‘rare' foto's van zijn Hyves, Facebook en Twitter af. Ook checkt hij of de informatie die daarop staat klopt, maakt het up to dat en ja ja, dikt zijn sterke kanten aan. Op LinkedIn staat zijn professionele CV, compleet met opleidings- en werkhystorie. Compleet? Ja, compleet, maar ook correct? Dat weet ik nog net niet.
Arjun heeft namelijk zijn opleidingsinfo keurig opgesomd. Maar... wat staat er nou bij title? Sinds wanneer mag mijn lieve neef de title drs. voor zijn naam noteren? Dat klopt niet en dat mag je dan ook niet zo vermelden! Wat is de juridische term hier alweer voor, fraude of zo?
En dan staat er ook nog, bij zijn nevenactiviteiten, dat hij de voorzitter is van een stichting die zich inzet voor de oudere Hindoestanen! Hoe verzint hij dit? De stichting waar hij het over heeft, bestaat echt, maar is Arjun er ooit bij betrokken geweest, behalve bij bepaalde vieringen als hij onze grootmoeder erheen brengt? Nee, dat weet ik ook zeker.
Kijk, dat mijn neef zijn sterke punten heeft benadrukt, is niet meer dan nodig. Dat hij in zijn CV onbescheiden is, tja... soms is het nodig om je niet bescheiden op te stellen. Maar dat hij dit soort zaken uit zijn duim zuigt, keihard publiceert en daarmee ... fraudeert... dat kan toch nergens goed voor zijn?
Wat ook lastig is, is dat ik - zijn onschuldige nicht - nu weet heeft van deze zaken. Wat moet ik ermee, behalve hem wijzen op deze onjuistheden? En wat moet ik als hij op een feestje een nieuw contact legt en deze onzin daarbij hardop verkondigt? Als ik er wat van zeg, ben ik een afschuwelijk mens, maar als ik er niks van zeg, ben ik in een positie terecht gekomen, waarbij ik ook moet liegen! Lekker hoor.
Arjun wil iemand zijn, die hij niet is. Zijn echte Ik spoort niet met de IK die hij eigenlijk nastreeft. En daarbij sleept hij ook anderen mee. Is dit eerlijk?
Juf Kumari