Kerstvakantie! Heerlijk vrij van het werk en lekker tijd voor jezelf. In mijn agenda staan er twee dingen voor deze vakantie gepland: 1) de film Life of Pi zien en 2) een tripje naar Parijs maken.
Wie dit boek van Yann Martel heeft gelezen, is na de inleiding al bijzonder nieuwsgierig naar de verdere inhoud van het boek. Op dit moment draait de film in de bioscoop, ik wil er ook heen. Toen ik vorige week een busreis naar Parijs maakte, moest ik echter gelijk denken aan wat er in het boek gebeurd.
Net als Pi zat ik in een bus met een Orang-oetang. Dat vertegenwoordigt de zorgzame kant van de mens. Ze is lief, verzorgd de anderen en levert zichzelf in als dat nodig is. Ze doet dat zonder dat ze dat zelf in de gaten heeft. Zo lief is ze.
Mijn Orang-oetang maakte ook nog zo een bekend geluid. Zo bekend, maar tegelijk kon ik het niet plaatsen. Nadat ze het voor de 18000ste keer had gedaan, wist ik het: het is het geluid van die ene kalkoen die gisteren, toen was het Kerst, niet is opgegeten! Koelekoelekoele... het was haar lach, die telkens weer, luid door de bus schalkte.
Orang-koelekoele reisde alleen. Ze trof echter meteen in de bus bekenden aan! Een jong stel, duidelijk zwaar verliefd op elkaar, adopteerde ze dan ook gelijk. Dit gebeurde terwijl zij sliep en hij met haar aan de praat was. Ze gaf hem advies over zijn carrière, hierin kon ik haar eigenlijk wel volgen en was ik het ook met haar eens. Ook toen ze hem alle broodjes voerde die ze bij zich had, vond ik haar nog lief.
Echter vond ik haar doorschieten in het goedbedoelde gedrag, toen ze het hele programma omgooide en besloot het koppel op sleeptouw te nemen door deze prachtige stad! Hij stemde in, maar toen zij wakker werd, vond zij dat geen goed idee. You go girl, dacht ik nog.
In de boot bevond Pi zich in het gezelschap van een hyena. Dat zijn die gemene beesten die de vader van Simba uit de Lion King hadden opgepeuzeld. Enge dieren. Enger, als je ze in een mens herkent. Mijn hyena zat achter me! In tegenstelling tot het beest, had deze zich in open zicht geparkeerd en hoorde je haar een kilometer verder nog praten. Ze zong ook luidkeels mee met de liedjes. Geen wonder dat Parijs gehuld was in mist en we getrakteerd werden op grote regenbuien. Het verhaal van de hyena gaat echter verder: op de heenweg werd de bus vertraagd, omdat iemand haar portemonnee met daarin geld en id-pas thuis had laten liggen. Na een half uur gewacht te hebben, vertrok de bus zonder de hyena. Echter zou het gezelschap niet compleet zijn, als de hyena niet een ticket op Schiphol kocht en zich die avond nog bij ons voegde! Laat de hyena nou op de terugweg weer voor een half uur vertraging zorgen, waardoor de bus in de file kwam en ik bijna drie uur later dan gepland thuis aan kwam.
Maar ja, dan heb je ook drie uur langer in de boot van Pi door te brengen!
Op de terugweg waren er namelijk twee ‘boromangs' aan boord! Laten we die maar zien als zebra's. Camouflage op en top, want is het nou zwart-met-wit of wit-met-zwart? Zebra1 is de man: die had al twee dagen dezelfde joggingpak, reclamemateriaal van een niet-nader-te-noemen-maatschappij, dezelfde gekke pet en dezelfde gouden tand tentoongesteld. Hij is de man. Zebra2 is het popje: een sexy, schattige jonge dame, met keiharde stem en ze spreekt in de ‘moet-modus'. Ze zijn door haar moeder aan boord gesmokkeld. Haar moeder heeft ze ook twee nachten asiel laten houden in het hotel en ze aan het ontbijtbuffet weten te krijgen, zonder dat het personeel dit in de gaten had. Moeder had groot talent in ‘aparte dingen voor elkaar krijgen zonder een cent uit te geven', Z1 en Z2 maakten daar gretig gebruik van.
Je zou denken dat, wanneer je geen cent betaalt voor de reis en toch aan boord bent, je je rustig houdt, het een en ander aan geluidsoverlast incasseert, je klein maakt en zo onopvallend mogelijk aanwezig bent. Het tegendeel is echter waar. Het koppel neemt dubbele stoelen in beslag en verkondigt ook nog dat het ontbijtbuffet - let wel, daar hebben zij dus gratis gebruik van gemaakt - behoorlijk smerig was. Ook vinden ze de andere betalende deelnemers maar luidruchtig en heeft Z2 zelfs paracetamol nodig daarvan! Schaamteloosheid bereikt op dit moment een historisch dieptepunt.
Als Z1 dan zijn pet af doet, weet ik waar het kapsel van Cramer uit Seinfeld door is geïnspireerd. Ik zie gelijk een kleine baby met dit kapsel, dit kostuum, twee gouden tanden en de neus van Z1 voor me! Mijn reisgenoot vindt me gemeen, maar mijn reisgenoot kijkt ook uit naar de bruiloft van de Z's en hoopt daar een rol in de catering te krijgen.
Pi zit in de boot met een tijger. Die kan ik zo gauw niet vinden in de bus. Er zijn mensen die de leiding hebben over het geheel en er is iemand die doet alsof hij de leider is. Telkens als de laatste de microfoon pakt, merk ik dat ik me in stilte voorbereid op het turven van het aantal taalfouten, dat gemaakt zullen worden. Volgens mijn reisgenoot is dat onaardig, maar ja, mijn reisgenoot is gewoonweg te aardig.
De andere reisleider is zo tactvol en zijn vocabulaire is van top niveau. Ik vermoed dat de man een didactische achtergrond heeft.
Dan heb je nog een dame die zich voordoet als de reisleider, zij deelt de zakjes uit om je afval in te verzamelen. Verder heb ik haar niet in functie gezien.
Maar dan komt er een figuur tevoorschijn, die ik niet kan plaatsen. Het is de man die steeds met zijn hoofd voor de monitor stond zodat wij de film niet konden volgen en hij blijkt ook reisleider! Hij had al schaamteloos, had ik dat woord al gebruikt, aangekondigd hoe zijn huwelijk was beëindigd. Zijn aanwezige familieleden, allen oudere Hindoestanen die je voor wijzere mensen zou aanzien, hadden toen nog het fatsoen gehad om te zeggen dat zijn intussen-ex-vrouw als vuil uit zijn leven was vertrokken en dat hij daar blij om moest zijn. Ik bestudeer op dat moment het straatbeeld - we stonden buiten de bus een sigaretje te roken - nader, ik moet me bijzonder inhouden. Waarom doet men dat nou, hebben ze dan geen compassie of misschien een dochter die dit kan overkomen? De ex-vrouw is volgens mij ook het kind van iemand, en weet jij veel wat jouw kind morgen overkomt? Deze figuur ging ook nog uitgebreid de hyena bedanken voor het feit dat ze toch zoveel moeite had gedaan om zich bij de groep aan te sluiten! O ja, hyena, bedankt dat de bus een half uur vertraagd was bij vertrek uit Nederland, een half uur bij vertrek uit Parijs! Dat de bus door al dit gedoe, meerdere uren vertraging kreeg, omdat dan de file niet ontweken kon worden, is volgens mij niet aan hyena te wijten, maar aan de te-veel-aanwezige-reisleiders die geen van allen het besluit durven te nemen de anderen (die wel klok kunnen kijken en hun reistas weten in te pakken met paspoort en al) niet de dupe te laten worden van dit misselijk gedrag van de hyena. Geen tijger om de hyena aan te pakken, de hyena wint, ik kan niet anders concluderen, maar deze figuur is ook een aparte.
Mijn broek zakt af! Maar dan bedenk ik me meteen dat ik me in niet-normaal gezelschap bevind. Deze figuur is apart, hij heeft namelijk al 5 relaties achter de rug en geloof me, nummer 6 is in de maak. Het is een doorzetter! Hij is behalve uitkeringstrekker ook nog zelfstandig ondernemer. Hij bezit namelijk een automobiel waarmee hij mensen van A naar B brengt, tegen betaling van een kleine vergoeding. Hij verkondigt dit alles luidkeels, zo slim en zo trots! Hij is jong en ziet er gezond uit, dus vraag ik me af waarom hij niet net als ik een normale baan heeft waarbij belasting en premies worden afgedragen. Ik bedenk me dan dat hij misschien heel speciaal is, zo speciaal dat hij dit alles niet hoeft te doen en de hyena kan bedanken. Daar moet je toch wel zeer bijzonder voor zijn.
Als deze figuur in de boot van Pi had gezeten, was die vast meteen gezonken. Zelfs Yann Martel zou hier geen mooi verhaal van kunnen maken. Het gedraagt zich als een olifant in een porseleinen kast, maar als je een olifant in een reddingsboot zet, dan zinkt die meteen. Je zou het kunnen vergelijken met een ezel, omdat die toch domme dingen blijft doen, maar ik denk dat de ezel erg wordt beledigd als we dit doen. Nee, ik weet zo gauw niet welk dier je als metafoor voor hem kunt gebruiken.
Aan boord van de bus vind je een geen tijger, maar wel een boeiend geheel aan mensen en hun gedrag en geloof me, als je het leuk vindt om mensen te observeren, verveel je je geen moment! En de ergernis moet je maar minimaliseren tot het onoverkomelijke.
Life of Pi was een gigantisch boek, ik kijk uit naar de film, en een paar daagjes Parijs is altijd een traktatie. En met mensenkijken verveel je je nooit!
Juf Kumari