De gemeente Amsterdam heeft recent besloten dat het woord allochtoon niet meer gebruikt mag worden. Wat ik uit de berichten begrijp is dat ik vanaf nu in plaats van een allochtoon een Hindustaanse Amsterdammer ben.
'What's in the name' zei een bekende schrijver eens...
Ik ben nu al een tijdje aan het wennen aan mijn nieuwe 'omschrijving': Hindustaanse Amsterdammer. Dat is niet heel makkelijk, moet ik eerlijk toegeven. Het zou suggereren dat ik me meer welkom zou moeten voelen in mijn stad en daar een volwaardig onderdeel van zou uitmaken, maar is dat wel zo?
In eerdere bijdragen heb ik geschreven over mijn feitelijke constateringen dat Hindustanen eigenlijk al een aantal jaar worden "weggejaagd" uit Amsterdam. Ik begrijp de oorzaak in het veranderende, populistische politieke klimaat. En dat zoveel mogelijk 'mogelijkheden' voor specifieke groepen moesten ophouden te bestaan, ook al deed men in de Hindustaanse groep dat zoveel mogelijk op eigen kracht, maar met toch een klein beetje hulp doordat men bijvoorbeeld goedkoop gebruik kon maken van een buurtcentrum en dergelijke.
Ook constateerde ik, met teleurstelling, dat ook de traditionele 'eigen' politieke partijen het hardst hebben meegedaan aan de afbraak....uiteraard om eigen politiek gewin. Anders is dat niet te verklaren.
Het was wel een leuke tijd, toen we nog echt onszelf mochten zijn en op onze eigen wijze onze eigen cultuur mochten beleven in klein groepsverband, zonder pretenties en zonder iemand tot last te zijn.
Ach, gelukkig hebben we de foto's nog....
p.s. Even terzijde: ik verdenk de mensen ervan het woord allochtoon te schrappen omdat nu, met de volgende generatie op komst, waarbij zowel hun pa als ma hier geboren zijn, de kinderen geen allochtoon meer zijn. En dan kunnen ze geen stempel meer opgedrukt krijgen.....
Bansi