Na een korte reis naar Suriname gloort er weer een beetje hoop bij mij. Ik heb mogen zien dat men daar toch een stuk actiever aan het worden is op het gebied van het beleven van de hindustaanse cultuur. In elk geval een heel stuk meer dan in Nederland anno 2013. Nu kan het een beetje een vertekend beeld lijken omdat het in de ‘holi-periode' was, maar dan nog.
Zoveel activiteiten werden daar georganiseerd op diverse plaatsen en dan heb ik het niet over de commerciele Holidansparty's. Ik heb meerdere Holika brandstapels in aanbouw gezien en wordt er sinds enkele jaren een heuse cautal Milan georganiseerd om de speciale Holimuziekstijl, de ‘cautaal' te stimuleren.
Vele activiteiten op kleine, lokale schaal, maar deze worden door de mensen voor wie het bedoeld is (de betreffende buurt)wel erg gewaardeerd. Ook de samenwerking lijkt nu beter te verlopen dan in het verleden, helaas vaak negatief bekend werd. Organisaties als de Culturele Unie Suriname (CUS) en de Stichting OHM-Suriname (niet te verwarren met een gelijknamige Nederlandse organisatie), doen het heel goed in Suriname. Deze organisaties kunnen ons geslaagde activiteiten laten zien.
En wat nog meer vertrouwen wekt is dat zij financiele ‘verantwoording' aan het publiek afleggen oftewel alle kosten/baten plaatjes in hun stukken opnemen en publiceren. Transparant handelen, zowel inhoudelijk, maar zeker ook financieel, wekt vertrouwen. Vertrouwen bij eventuele geldgevers, donateuren, bedrijven e.d., maar zeker ook vertrouwen bij het publiek.
Bansi