Redactie Suryamedia-

Bharat Natyam is de oudste van de klassieke Indiase dansen en misschien wel de oudste dans van de wereld. Omstreeks 100 v. Chr. gaf Bharata in zijn boek Natya Shastra al een nauwkeurige beschrijving van diverse aspecten van de Indiase podiumkunsten, waaronder de Bharat Natyam.

De Bharat Natyam-dans is nauw verbonden met het Hindoeisme en werd in vroegere tijden uitsluitend opgevoerd door devadasi's, danseressen die in dienst van een tempel stonden. Eeuwenlang werden de mythologische verhalen rond Hindoe-goden door hen op rituele wijze opgevoerd.

In de 19e eeuw tijdens de Britse overheersing kende de Indiase danskunst in het algemeen een dieptepunt. De reputatie van de devadasi's en van hun dans raakte in verval vanwege associaties met prostitutie, maar sinds de opleving van het Indiaas nationalisme is hierin verandering gekomen. Oude vergeten tradities werden weer in ere hersteld met name dankzij de legendarische Rukmini Devi.

Zij richtte in 1935 in Madras 'Kalakshetra' op, de eerste dansschool voor Bharat Natyam.

De Bharat Natyam - van oorsprong uit het zuidenoosten - kwam ook weer tot bloei en is in heel India erg populair geworden.

Bharat Natyam bestaat uit de volgende drie onderdelen:

Natya: het acteren in de vorm van de dans, kortom de expressie staat hierbij centraal,
Nritya: het vertellen van het verhaal door middel van gelaatsuitdrukkingen en bewegingen van lichaam en handen, dit kan worden gezien als een combinatie van expressie en techniek,
Nritta: bewegingen, danspatronen en voetenwerk, de techniek is dus hierbij van belang.

Na de onafhankelijkheid van India in 1947 geeft de regering aan tradionele kunstvormen hoge proriteit. In alle regio's leefde oude dansstijlen weer op zoals de Kathak in het noorden, de Odissi in het oosten, Kathakali in het zuiden en westen.