Juf Kumari 

Gewapend met de nieuwe rugtas, met daarin een nieuwe agenda en etui met allerlei schrijfgerei, gaat onze dochter van 12 voor het eerst naar de nieuwe school voor voortgezet onderwijs.

Hoewel ze haar nieuwe mentor al kent en weet met wie ze in de klas komt te zitten, blijft het spannend. Heeft ze de juiste schoenen aan en zit haar haar wel goed?
Aangekomen op school, ze is uiteraard ruim op tijd, gaat ze op zoek naar haar vriendinnetje in de kantine. Beide meisjes zitten al jaren bij elkaar in de klas en in deze nieuwe wereld zijn ze dan ook een beetje elkaars steun en toeverlaat.

De bel gaat en ze begeven zich naar ..... lokaal 112 voor de mentorles. Lokaal 112?
O ja, de eerste 1 staat voor de etage: de eerste etage.
De 12 staat voor het nummer van het lokaal!
Rennen, snel de trap op en ... o ja, je jas uit!
Oef en vergeet je telefoon niet uit te zetten, je wilt niet de les van je klasgenoten verstoren, toch?
De mentor is een aardige dame, ze is ook nog docent Nederlands. Zij is de contactpersoon voor ouders, zij is de spil in het schoolleven van het kind. De mentor, hier moet ik goed contact mee houden.

Na 45 minuten gaat de bel. 5 minuten hiervoor heeft de mentor haar les beeindigd en kon ons kind haar tas inpakken. Snel naar de andere les, bij een andere docent, in een ander lokaal! Ja, de middelbare school is toch anders dan de basisschool. Hier reist de leerling best vaak, maar dat is niet erg hoor, in de wandelgangen vindt er ook socialisatie plaats!
Wat je niet moet vergeten: elke les = een ander setje boeken, schriften en hulpmiddelen. Denk aan de passer en geo voor wiskunde, de rekenmachine bij economie, de binas bij NASK en de woordenboeken bij de talen.

Die schooltas kan behoorlijk zwaar worden, maar gelukkig heeft bijna elk schoolkind een eigen locker om haar spullen in te stallen. Wow, ze ontmoet - afhankelijk van het aantal lessen op een dag - soms wel 6 docenten, elk met een eigen vak, eigen didactiek, eigen benadering en eigen stemgeluid! Gelukkig betekent dit ook dat mijn kind zich geen moment zal vervelen.
En dan het huiswerk! Arme ziel, als ze 's middags thuis komt, is ze best moe, maar toch wil ze eerst een heleboel vertellen... een kopje thee en een koekje samen met mams doet wonderen. Ze moet naar judo, dus snel wat eten. En na judo... huiswerk! Ja, dit MOET, want ze wil niet opvallen in negatieve zin.

En wat als ze maandag naar dansles moet, dinsdag naar judo, woensdag naar pianoles, donderdag naar twirlen en vrijdag naar meisjesvoetbal? Nou, dan moet ze kiezen, want haar resultaten mogen niet onder haar hobbies gaan lijden. Ik moet haar hierbij helpen en soms met harde hand ingrijpen: nee poppetje, eerst wiskunde, dan Bollywood.
Spannend, zo een nieuw schooljaar voor een kind, maar ook voor een ouder, want ik wil wel weten wat er gaande is in het schoolleven van mijn kind.

De mentor is mijn contactpersoon, die zal ik zeker met ouderavonden spreken en indien nodig, bel of mail ik haar zelf wel. Als ik meer wil weten over het reilen en zeilen van de school, dan is deelnemen in de Ouderraad of Medezeggenschapsraad ook een optie. Er zijn ook allerlei vrijwilligersactiviteiten met het karakter van ouderparticipatie.
Maar ook hierin moet ik balans vinden, want mijn kind wil me toch niet overal tegenkomen?
Morgen heeft ze LO, dus moeten de shirt en het gymbroekje in orde zijn. O, vergeet je gympen niet..... 


reageren?